Mariusz Kowalski, Czarne, białe, czarne, Muzeum Ziemi Lubuskiej
dyplom magisterski
Białe_czarne_białe
Praca zatytułowana Białe, czarne, białe swobodnie łączy elementy malarskie z elementami zrealizowanymi w technikach multimedialnych. Znajdujemy tu proces rozbity na poszczególne elementy. Film jest zarejestrowaną akcją malarską, metodą poklatkową, od bieli do czerni. Obiekty natomiast, to zatrzymane kadry tej projekcji. Powiększone ślady duktu pędzla, powiększona malatura powoduje odmienne spojrzenie na proces grafiki komputerowej, która w tym wypadku stanowi odmienny sposób artystycznej wypowiedzi autora.
Odnajdujemy tu swobodną grę formy, materii i linii. Nie ocena, wartościowanie, jest tu ważne ale pozawerbalne doznanie. Autor poszukuje związków pomiędzy oddziaływaniem form w ruch i w chwili ich zatrzymania. Biel, otwiera na nowe wartości wizualne na nowe przestrzenie, pozwala na pole dla domysłu, interpretacji. Czerń, jest śladem, oznacza obecność lub jej brak, przejmuje energię, dopełnia biel i jej cechy.
Praca zatytułowana Białe, czarne, białe swobodnie łączy elementy malarskie z elementami zrealizowanymi w technikach multimedialnych. Znajdujemy tu proces rozbity na poszczególne elementy. Film jest zarejestrowaną akcją malarską, metodą poklatkową, od bieli do czerni. Obiekty natomiast, to zatrzymane kadry tej projekcji. Powiększone ślady duktu pędzla, powiększona malatura powoduje odmienne spojrzenie na proces grafiki komputerowej, która w tym wypadku stanowi odmienny sposób artystycznej wypowiedzi autora.
Odnajdujemy tu swobodną grę formy, materii i linii. Nie ocena, wartościowanie, jest tu ważne ale pozawerbalne doznanie. Autor poszukuje związków pomiędzy oddziaływaniem form w ruch i w chwili ich zatrzymania. Biel, otwiera na nowe wartości wizualne na nowe przestrzenie, pozwala na pole dla domysłu, interpretacji. Czerń, jest śladem, oznacza obecność lub jej brak, przejmuje energię, dopełnia biel i jej cechy.