Kinga Tamul
PRACA MAGISTERSKA
„Człowieczeństwo”
Moją inspiracją do stworzenia prac są relacje międzyludzkie i ich złożoność. Człowiek jest istotą stadną i z reguły funkcjonuje w grupie, w mniejszej lub większej społeczności. Interesuje mnie jak my ludzie funkcjonujemy w grupie, jak zachowujemy się względem siebie, co o sobie myślimy i jak to wpływa na nasze wzajemne relacje.
Uważam, że inni ludzie mają na nas ogromny wpływ, zamykają nas w swoich ramach, ograniczają, wpływają na to kim jesteśmy. Często nieświadomie poddajemy się takiej sytuacji ponieważ inny człowiek może mieć ogromne znaczenie w naszym istnieniu i kształtowaniu. Politycy, rodzina, przyjaciele, sąsiedzi, wszyscy mogą determinować nasz ,,kształt” i tak wg mnie działa właśnie społeczeństwo.
Uważam, że ludzie i określone grupy społeczne próbują nas dopasować do swoich norm, zamknąć w przysłowiowym pudełku. Jednak w moich grafikach postaci, które są ,,zamknięte” nie zawsze przez swój kształt okazują bycie nieszczęśliwymi i zniewolonymi. Dzieje się tak dlatego, że podejmuję tu także próbę przedstawienia działania złotej klatki, kiedy to postać, która jest zamknięta jest chroniona przez postać, która ją więzi, jednak daje poczucie bezpieczeństwa odbierając jej w ten sposób wolność.
"Złota klatka" to metaforyczne określenie sytuacji, w której ktoś żyje w warunkach zewnętrznie luksusowych i pozornie komfortowych, ale jednocześnie czuje się uwięziony lub ograniczony w swoich wyborach i wolności. Chociaż z zewnątrz wszystko może wyglądać idealnie, osoba w "złotej klatce" odczuwa wewnętrzny dyskomfort, niezadowolenie lub wręcz frustrację wynikającą z braku autonomii.
Chciałam by przedstawione przeze mnie postaci nie zawsze swoją emocjonalnością i kształtem czy energią, budziły negatywne skojarzenia. Czasem wydają się odprężone, odpoczywające, jednak dalej zostają zamknięte lub są przytłoczone przez inne postacie. Przedstawiając jednak i takie, osobniki, które wydają się być przygniatane przez inne lub przez swój kształt czy relacje z inną postacią., zależało mi by osiągnąć wrażenie, że są zdołowane lub się boją. Wszytko to próba pokazania złożoności relacji ludzkich, w których czasem ktoś nie widzi lub nie zdaje sobie sprawy, że tak naprawdę w przysłowiowej klatce się znajduje. Przykładem “złotej klatki” może być np:
małżeństwo z bogatym partnerem - osoba żyje w dostatku, ma dostęp do wszelkich dóbr materialnych, ale czuje się emocjonalnie zaniedbana, kontrolowana lub ograniczana w swoich działaniach i wyborach
Innym przykładem: są np. relacje dzieci i rodziców. Czasami bywa tak, że rodzice za bardzo bronią swoje dzieci przed wpływem zewnętrznego świata zamykając ich tak aby nic im się nie stało i nic im nie groziło. Prawda jest taka, że owe dzieci mogą czuć się bezpiecznie, ale jest im odbierana wolność i w przyszłości mogą sobie nie poradzić w wielu sytuacjach. Takie dziecko jest zamknięte w klatce, może czuć się dobrze i nawet nie zdawać sobie sprawy, że się w niej znajduje. Jednak takie działanie wyrządza krzywdę owej osobie i może powodować problemy. To pokazuje, że złota klatka, może stanowić strefą komfortu, której nie chcemy przekroczyć, jednak aby iść dalej i się rozwijać powinniśmy się z owej klatki uwolnić. W każdym z tych przypadków, choć zewnętrzne okoliczności mogą wydawać się idealne, osoba odczuwa brak prawdziwej wolności, co czyni jej sytuację pułapką, mimo że jest ona opakowana w złoto.
"Złota klatka" to zatem symbol dylematu między materialnym bogactwem a osobistą wolnością i spełnieniem. Czasami jednak ludzie wiedzą o tym, że są ograniczeni i szufladkowani przez innych i w takim wypadku ich reakcja na sytuację zamknięcia jest zupełnie inna. Dlatego uważam, że moja realizacja może być odbiera różnie w zależności od odbiorcy.
Zależało mi na nadaniu moim postaciom wyrazu jakby były zamknięte i szufladkowane. Chciałam by postaci dzięki swoim kształtom wyglądały jakby próbowały się uwolnić, jakby „rozpychały format”. Czułam, że zastosowanie kontrastu czerni i bieli doda moim kompozycjom odpowiedniej energii a drobne kropeczki, które towarzyszą postaciom nadadzą im indywidualny
W moich realizacjach starałam się by za pomocą kształtów i kolorów oddać emocje postaci, budować pomiędzy nimi napięcia i szukać intrygujących graficznych rozwiązań. Uważam, że dzięki wszystkim pojawiającym się w mojej dyplomowej realizacji rozwiązaniom, udało mi się oddać moje osobiste przemyślenia dotyczące świata międzyludzkich relacji.