Cosma Kincel
Dezintegracja – Samostworzenie
PRACA LICENCJACKA
Dezintegracja – Samostworzenie
Dezintegracja – zjawisko, zależnie od kontekstu pozytywne lub negatywne, mniej lub bardziej samosprawcze. Może obejmować całości lub części, jedną stałą jednak jest swoiste pozbywanie się tego, co dłużej integrowane już nie chce być.
Samostworzenie – proces, którego na sposoby różne podejmuje się większość, jak nie każdy z nas. Może być on jednorazowy, wielorazowy, ciągły i punktowy.
Dezintegracja i samostworzenie o których pragnę opowiedzieć to procesy na skalę życia, które wciąż trwają i trwać będą. To działania personalne, głębokie na wskroś mojej osoby, czynione dla mnie i, jaką mam nadzieję, dla dobra i szczęścia mojej osoby. Procesy, których podejmuję się świadomie. Działania na skalę małą i dużą, czasem w codziennych gestach, czasem w życiowych decyzjach i zawirowaniach.
Pod względem technicznym obrana przeze mnie metoda to serigrafia. Druki pojedynczych klatek wykonane są na czarnym papierze, zestawione ze sobą w ciągi przypominające kliszę fotograficzną. Na jej „powierzchni” ujęte są grafiki przedstawiające etapy rzeczonych procesów. Funkcjonują one jednocześnie jako storyboard do animacji, wyświetlanej na telewizorze będącym elementem wystawy. Wydruki wyeksponowane są na ścianach instytutu w kilku ciągach, niczym urwane kawałki kliszy. Animacja i wydruki współgrają ze sobą, tak jak idea i proces działają w kolaboracji.