Damian Mejor
PRACA MAGISTERSKA
„SYMFONIE TRWAŁOŚCI”
Dyplom składa się z czterech rzeźb i obrazu, w których beton symbolizuje piękno i trwałość w kontekście przemijania czasu. Celem projektu jest ukazanie zdolności przetrwania w obliczu trudności oraz skłonienie odbiorcy do refleksji nad tym, co w życiu jest naprawdę trwałe.
Praca artystyczna zawiera: Rzeźby, obraz oraz muzykę:
a) Narodziny - „Między Płytami Ciszy” – postać dziecka z betonu siedzi na gruzie pomiędzy dwoma dużymi stojącymi płytami betonu. Forma ta symbolizuje potrzebę spokoju i własnego kąta w domu dla każdego dziecka, umożliwiając jego rozwój. Jednocześnie prowokuje do refleksji nad wpływem wojny na dzieciństwo, zmieniając je w gruz i cierpienie.
b) Młodość - „Tajemnice Zachodzącego Miasta” – obraz o wymiarach 100 cm x 100 cm, odnoszący się do rozwoju i zdobywania wiedzy. Pod obrazem znajdują się książki zalane cementem jako fundament nauki. Dzięki wiedzy rozwijają się miasta i my sami, lecz pojawia się pytanie, czy rozwój nam pomaga, czy zaczyna utrudniać życie? Ciągły pośpiech oddala nas od natury, prowadząc do coraz poważniejszych problemów psychologicznych. Obraz miasta symbolizuje młodość, rozwój, zdobywanie wiedzy oraz ukryte wyzwania.
c) Dorosłość - „Związek Natury” – korzeń drzewa z dwiema rękami połączonymi ze sobą i z korzeniami. Dookoła znajdują się kule symbolizujące cykl życia, harmonię i trwałość więzi międzyludzkich. Korzeń drzewa z połączonymi rękami symbolizuje związek natury z życiem dorosłym, współpracę i wzajemne wsparcie.
d) Śmierć - „Rozkwitłe Zniszczenie” – kwiaty zanurzone w betonie tworzą pole określone ramą, które z czasem zamienia się w gruz i piach, stając się coraz bardziej zniszczone. Kwiaty w betonie symbolizują piękno i przemijanie oraz problemy ekologiczne związane z urbanizacją.
e) Muzyka przypisana do każdej rzeźby tworzy pełniejsze doświadczenie artystyczne, dodając emocjonalnego kontekstu i angażując widza na różnych poziomach percepcji, co razem tworzy harmonijną symfonię życia.
Tytuł pracy dyplomowej, „Symfonie Trwałości”, podkreśla kontrast między trwałością materiału betonu/cementu a przemijalnością ludzkiego życia. Symfonia, będąca złożoną formą muzyczną składającą się z kilku części, symbolizuje nasze życie, gdzie każda część wnosi unikalny element do całości. Podobnie, praca dyplomowa obejmuje kilka rzeźb i obraz, z których każda przedstawia inny etap życia człowieka – narodziny, młodość, dorosłość i śmierć. Każda z tych części jest unikalna, ale razem tworzą spójną i harmonijną całość, analogicznie do części symfonii.
Rzeźby te tworzą symfonię życia, każda z nich wnosi własny dźwięk do całości ludzkiego bytu, podobnie jak części symfonii klasycznej: Pierwsza: szybka – forma sonatowa. Druga: wolna – w formie wariacji lub pieśni. Trzecia: taneczna lub bardzo szybka, a od czasów Beethovena szybsze scherzo. Czwarta: szybka – rondo, wariacje lub allegro sonatowe.
W pracy dyplomowej „Symfonie Trwałości” wykorzystałem beton i cement jako symbol trwałości i odporności na upływ czasu, co podkreśla kontrast między jego surowością a delikatnością ludzkiego życia. Rzeźba umożliwia trójwymiarowe przedstawienie idei i interakcję widza z pracą, natomiast obraz wprowadza dodatkowy wymiar, pozwalając na oddanie abstrakcyjnych koncepcji i emocji jakich doświadczamy w fazie dojrzewania buntując się ku pewnym normom i zasadą.
Przemijanie ludzkiego życia jest nieodłącznym i fascynującym aspektem naszej egzystencji, który skłania do głębokiej refleksji nad sensem istnienia, wartościami oraz tym, co naprawdę jest trwałe. Życie jest pełne kontrastów: z jednej strony doświadczamy momentów radości, sukcesów i miłości, z drugiej zaś stykamy się z trudnościami, cierpieniem i stratą. Przemijanie przypomina nam o kruchości naszej egzystencji, co może nas inspirować do pełniejszego i bardziej świadomego przeżywania każdej chwili. To także moment, w którym zdajemy sobie sprawę z wpływu naszych działań na otoczenie i innych ludzi.
W obliczu przemijania warto pielęgnować relacje, dążyć do zrozumienia i akceptacji siebie oraz innych, a także starać się pozostawić po sobie trwały, pozytywny ślad. W mojej pracy artystycznej staram się uchwycić te refleksje, ukazując różne etapy życia i ich nieuchronne przemijanie, jednocześnie podkreślając piękno i wartość każdej chwili.
W celu dopełnienia całości i wykorzystania nowych możliwości technologicznych, stworzyłem piosenki, które na podstawie mojego tekstu zaśpiewała sztuczna inteligencja, korzystając z odpowiednich licencji. Dodanie klimatycznej muzyki było możliwe dzięki moim zmiennym referencjom. Sam nie potrafię tworzyć muzyki, jednak uwielbiam nowe wyzwania i możliwości, które pozwalają mi rozwijać się i wzbogacać moje projekty artystyczne.
Praca artystyczna skłania do refleksji nad trwałością w świecie pełnym ulotności oraz nad tym, co sami wnosimy do naszego życia, czy nie utknęliśmy w stagnacji, zastygając niczym beton. W obliczu ciągłych zmian warto zastanowić się, co pozostaje niezmienne i jaką rolę odgrywamy w tej wiecznej ewolucji. Czy dajemy coś wartościowego innym, czy też skupiamy się na błahych elementach życia, zamiast poświęcać czas temu, co naprawdę ważne?